Stel je eens voor: je rijdt van je huis naar je werk en degene vóór je rijdt maar 25 km per uur; je begint te toeteren en je op te winden en je schreeuwt: ‘Waarom rijdt die mafkees maar 25 km per uur?’ Dan zou je je eens moeten ontspannen en het besef tot je door laten dringen dat hij 25 km per uur rijdt omdat hij het gaspedaal niet verder wil indrukken. Hij heeft waarschijnlijk de hele dag om naar het winkelcentrum en weer terug te rijden.
Hij kan niet weten dat jij al dertig minuten te laat bent voor je werk.
Het is nu eenmaal zo dat we allemaal in elkaars droom moeten leven.
Maar als iemand je een droom opdringt die je niet ziet zitten, dan moet je verder gaan. Je hoeft de werkelijkheid van anderen niet te accepteren.
Waar het hier allemaal om draait is niets anders dan voortdurend nieuwe posities innemen en weer opgeven welke je niet ziet zitten ― die niet aansluiten bij jouw energie ― net zo lang tot je omstandigheden treft die je wel aanspreken.
Onze voeten zijn het mooiste geschenk dat God ons gegeven heeft. Ze maken het ons mogelijk om te kiezen.
… EIGENLIJK IS DE OPGEREKTE GRENS EEN WENS … OM ERGENS VERDER TE GERAKEN … IETS ACHTER JE TE LATEN … IETS ANDERS AAN TE PAKKEN … EROVERHEEN … UIT LIEFDE VOOR HET LEVEN …