Er bestaat een antithese die precies aanvult wat je bent en daar kun je gebruik van maken. Het is zoals de schaduw in het licht. Licht is onmogelijk zonder een duisternis waarin het kan schijnen. Je moet daarom respect tonen voor de duisternis die het licht helpt om iets te worden. Daarom heb ik niet zoveel op met die warhoofden die beweren dat de wereld ƩƩn en al gezelligheid, liefde en zekerheid behoort te zijn. Dat utopische feest der liefde komt er nooit, want kwam het er wel, dan zouden alle menselijke zielen die zich op het aardse niveau aan het ontwikkelen zijn, plotseling geen doel meer hebben. Er zouden geen uitdagingen meer bestaan. We zouden allemaal terugkeren naar de spirituele wereld, waar het feest der liefde een stuk beter is. Moed zonder zwakte is onmogelijk. Goedheid zonder een notie van het kwade is onmogelijk. En spirituele groei is onmogelijk als er niet iets is waar je tegen op kunt boksen. Je zou God op je knieƫn moeten danken dat de wereld niet volmaakt is.
*/ ā¦ EIGENLIJK IS DE OPGEREKTE GRENS EEN WENS ā¦ OM ERGENS VERDER TE GERAKEN ā¦ IETS ACHTER JE TE LATEN ā¦ IETS ANDERS AAN TE PAKKEN ā¦ EROVERHEEN ā¦ UIT LIEFDE VOOR HET LEVEN ā¦ /*Ā®
Akamas Auriga
āHet kwade grenst aan het goede. De grenslijn tussen kwaad en goed is dikwijls moeilijk te trekken.ā
(Ovidius, Romeins dichter 43 v.C. ā 17 n.C.)