We zijn allemaal naar de aarde gekomen zonder handboek of handleiding. We zijn niet van die Japanse digitale doosjes, voorzien een gebruiksaanwijzing in negen talen.
We zijn hier allemaal gewoon neergeploft. We zullen allemaal met vallen en opstaan, gissen en missen, pogen en falen en zo wat aanmodderend moeten uitvinden wat er in hemelsnaam aan de hand is, zonder dat iemand ons aanwijzingen geeft: ‘Hei, dit is de beste manier!’, ‘Hé, deze kant moet je op!’ en als je nu al die schuldgevoelens die onvermijdelijk ontstaan, toestaat je voor de gek te houden en met je laat sollen, zal je verstand wegrotten. Dan zal het pas echt misgaan in je hoofd.
De fouten die je hebt gemaakt, al die vergissingen in je leven: je had ze broodnodig. En de mensen die je met die misstappen hebt benadeeld, geblokkeerd of (over)belast: wel, die hadden dat ook nodig.
En begin je dat nu beetje bij beetje te snappen, dan kun je op den duur je leven écht en diepgaand genezen.
